|
เครื่องฉีดเส้นใย เป็นเครื่องที่จะเปลี่ยนวัตถุดิบเม็ดไนลอนเป็นเส้นใยโดยอาศัยหลัก ความร้อนในการหลอมเหลว แล้วถึงผ่านหัวจ่ายโดยได้เส้นใย ที่มีขนาดสม่ำเสมอ เครื่องตีเกลียวเป็นเครื่องที่ใช้ในการควบหรือเรียกว่าการตีเกลียว โดยการนำด้าย จำนวนเส้นที่ต้องการมาควบเกลียวและควบตามจำนวนชั้นตาม คุณสมบัติที่ต้องการ เครื่องทออวนเป็นเครื่องทอผืนอวนโดยใช้หลักการเดียวกันกับการทอผ้า โดยเป็นการทออวนที่มีความห่างของตาและขนาดเส้นที่ แตกต่างกันออกไป เครื่องย้อมสีก่อนเข้ากระบวนการนี้จะมีการทำความสะอาดก่อนนำมาย้อมสี เพื่อให้ได้สีที่สม่ำเสมอสวยงามในรูปแบบของเดชา เครื่องอบอวนการอบโดยไอน้ำเพื่อความสม่ำเสมอของเส้นด้าย โดยมีการอบ 2 แบบตามด้านขวางและด้านยาวของตัวอวน เพื่อให้ ได้คุณสมบัติตามที่ต้องการ การตรวจสอบคุณภาพการตรวจเช็คคุณภาพของอวนจะมีอยู่ในทุกขั้นตอนตามกระบวนการข้างต้น และมีการตรวจเช็คอย่างละเอียดอีกครั้งก่อนการบรรจุพร้อมขาย เพื่อคงไว้ซึ่งมาตรฐานคุณภาพของสินค้า |
|
ข่าวและประชาสัมพันธ์
ประวัติของอวน | |
อวน (อังกฤษ: fishing net) คือ
เครื่องมือจับสัตว์น้ำที่ถักเป็นผืนตาข่าย เพื่อใช้ขึงหรือกางกั้นเป็นวงล้อม ใช้ลาก
ใช้ครอบ หรือใช้ช้อนเสย มีทั้งประเภทเคลื่อนที่และประจำที่
เนื้ออวนประกอบจากการถักตาข่ายที่ทำด้วยเส้นด้ายหรือเชือกที่ค่อนข้างบางละเอียดประกอบกับทุ่นและหรือตุ้มถ่วง
ในยุคแรกถักจากเส้นใยพืชจำพวกหญ้า กก ปอ ป่าน และเส้นใยวัสดุพืชอื่น ๆ
ต่อมาใช้เส้นใยฝ้ายหรือแม้แต่เส้นใยขนสัตว์
ปัจจุบันอวนแทบทั้งหมดทำจากเส้นใยพอลิเอไมด์สังเคราะห์เช่น ไนลอน
มีภาพที่แสดงลวดลายที่สลับซับซ้อนของเส้นแนวนอนและแนวตั้งซึ่งบางครั้งอธิบายว่าเป็นอวนจับปลา
ชาวอินเดียนพื้นเมืองอเมริกันแถบแม่น้ำโคลัมเบียถักอวนจากเส้นใยรากไม้สปรูซหรือหญ้าป่า
ใช้ก้อนหินถ่วงน้ำหนัก ใช้ไม้เนื้อเบาอย่างสนซีดาร์ในการลอย และทำให้ปลากลัว
ว่ายรวมอยู่ด้วยกันกลางวงล้อมของอวน[4]
ชาวเมารียุคก่อนชาวยุโรปเข้าครอบครองรู้จักการติดตั้งอวนล้อมจับกับเรือแคนูขนาดใหญ่
ซึ่งอวนล้อมอาจมีความยาวมากกว่าหนึ่งพันเมตร ตาข่ายทอจากใยป่าน มีหินถ่วงน้ำหนัก
ใช้ไม้เนื้ออ่อนหรือน้ำเต้าเป็นทุ่นลอย และอาจต้องใช้คนหลายร้อยคนในการลาก[5]
อวนจับปลาที่ได้รับการบันทึกในสมัยโบราณ
ที่ถือดาบสั้นและสวมหมวกเกราะปิดหน้าที่มีรูปปลา[10] ในระหว่างปี ค.ศ. 177 ถึง 180
นักเขียนชาวกรีกโอปเปียน (Oppian) ได้เขียน Halieutica
ซึ่งเป็นบทกวีเกี่ยวกับการสอนการตกปลา เขาอธิบายวิธีการจับปลาแบบต่าง ๆ
"ซึ่งใช้ได้ผลในขณะที่นายของพวกมันหลับ" และคำอธิบายการจับปลาด้วยอวนที่ไม่เคลื่อนที่
(motionless net) ดังนี้
"ชาวประมงตั้งอวนที่ทำด้วยป่านเบาลอยน้ำและล้อมเป็นวงรอบ
ขณะเดียวกันใช้ไม้แจวฟาดพื้นผิวน้ำทะเลอย่างแรงและถึ่
กวาดไม้ยาวไปมาด้วยให้เกิดเสียงดังติด ๆ กัน
ทำให้ปลากลัวและรีบว่ายเข้าไปในอวนซึ่งไม่เคลื่อนที่ด้วยคิดว่าเป็นที่หลบภัย
ปลาโง่ซึ่งกลัวเสียงแล้วเข้าไปในประตูแห่งความหายนะ
จากนั้นคนหาปลารีบลากเชือกปลายอวนทั้งสองข้างรวมทั้งอวนขึ้นฝั่ง"
ในตำนานนอร์ส นางยักษ์แห่งท้องทะเล Rán ใช้อวนจับปลาเพื่อดักจับลูกเรือที่หลงทาง
มีการอ้างอิงถึงอวนจับปลายังสามารถพบได้ในพันธสัญญาใหม่[11]
พระเยซูคริสต์เองได้ถูกระบุว่าเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านการใช้อวน
เปลือกชั้นในที่แข็งเหนียวของต้นพอว์พอว์ (พืชวงศ์น้อยหน่า)
ถูกใช้โดยชนพื้นเมืองอเมริกันและผู้ตั้งถิ่นฐานในมิดเวสต์เพื่อทำเชือกและอวนจับปลา
แหล่งโบราณคดีที่ León Viejo (1524-1610) พบเครื่องมือช่วยการทำประมงอวน ได้แก่
เครื่องปั้นดินเผาที่ใช้เป็นตุ้มน้ำหนักสำหรับอวนจับปลา[ต้องการอ้างอิง]
รูปแบบของอวนจับสัตว์น้ำในปัจจุบันไม่ได้พัฒนาขึ้นมากนักตั้งแต่ยุคหินใหม่
จำนวนมากยังมีรูปแบบเดิมจากสมัยโบราณ
นอกเสียจากการพัฒนาอย่างมากในเรื่องของเส้นใยที่ทำเชือก
ทั้งในการจับปลาด้วยเบ็ดและด้วยอวน ปรากฏในเศษโบราณวัตถุต่าง ๆ
นับแต่เชือกสองทบที่มีเส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 7 มิลลิเมตร
ที่ถูกพบในถ้ำแห่งหนึ่งที่ลาสโกซ์ มีอายุประมาณ 15,000 ปีก่อนคริสตกาล
เชือกของอียิปต์มีอายุย้อนไปถึง 4000 ถึง 3500 ปีก่อนคริสตกาล ซึ่งทำมาจากเส้นใยกกน้ำ
เชือกอื่นๆ ในสมัยโบราณทำมาจากเส้นใยของอินทผาลัม ป่าน หญ้า ต้นกก หนังสัตว์
หรือขนของสัตว์ เชือกที่ทำจากเส้นใยป่านถูกนำมาใช้ในประเทศจีนตั้งแต่ประมาณ 2800
ปีก่อนคริสตกาล
|
สินค้าของเรา |